Olijfoogst in bezet Palestina
Het najaar in Palestina staat in het teken van de olijfoogst. De bomen – sommigen eeuwenoud – staan klaar om de Palestijnse boeren en hun families wederom te voorzien van hun waardevolle vruchten. Waardevol op ten minste drie wijzen;
Ongeveer 80.000 huishoudens zijn direct of indirect afhankelijk van olijfboomproducten zoals olijven, olijfolie en olijfbomenhout. Het grootste deel hiervan wordt door de Palestijnen zelf afgenomen, maar olijfproducten zijn ook een van de weinige duurzame exportproducten.
De bomen zelf zijn door hun hoge leeftijd een directe link naar de geschiedenis van het gebied; vele generaties Palestijnen bewerkten en zorgden voor dit land en haar vruchten. Ongeveer de helft van de Palestijnse landbouwgrond is bestemd voor olijven.
Het oogsten van de olijven is intensief werk. Bij ideale omstandigheden kost het twee tot drie uur om in je eentje een gemiddelde boom te oogsten. De omstandigheden zijn echter niet ideaal. De Israëlische regering en de nederzettingen die zij ondersteunt maken het leven van de boeren op velerlei wijze erg moeilijk. De boeren worden weggehouden bij hun eigen land en krijgen alleen met een vergunning toegang. De vergunningen geven nooit genoeg tijd om alle bomen te oogsten. Soms is het gebruik van tractoren niet toegestaan. De boeren zijn weerloos tegen geweld van kolonisten; sabotage, vervuiling en diefstal. Het Israëlische leger vernietigt bomen voor de aanleg van wegen, nederzettingen en schietterreinen.
In Hebron en de heuvels ten zuiden daarvan worden de toewijding van de Palestijnse boeren en de moeilijkheden die zij ervaren ten gevolge van de Israëlische bezetting pijnlijk duidelijk. CPT was uitgenodigd om zeven families te assisteren met de oogst. Door olijven te plukken en de activiteiten van kolonisten en het leger te monitoren.
Tijdens deze bezoeken waren hele families betrokken bij de oogst – mensen klommen in de bomen, plukten met de hand vanaf ladders of harkten de olijven die op de dekzeilen vielen bijeen. Weer anderen scheidden de olijven van takjes en bladeren en waren verantwoordelijk voor de voedselvoorziening.
De families vertellen ons over hun situatie. mensen wiens boomgaard naast een illegale nederzetting ligt hebben het extra moeilijk. ‘De kolonisten hebben veel bomen hier beschadigd’ vertelt een van hen. ‘Ze hebben de rioolafvoer van de nederzetting naar ons land geleid en daarmee de meerderheid van de bomen beschadigd’. Een andere olijfboer, een gepensioneerde schooldirecteur wiens land ingeklemd is tussen twee Israëlische bases, vat de situatie samen ‘Wij zijn hier niet om mensen pijn te doen, wij zijn er ook niet om ze gelukkig te maken. Wij zijn hier… omdat we hier zijn.’
Lees hier het rapport van de VN over hoe het de Palestijnen onmogelijk wordt gemaakt hun olijven volledig te oogsten.