Derde advent: De vreugde van de Manoomin*-oogst

IPS-manoominoogst-mannen in kano

Varend in een bootje over een lang lint van meren en rivieren. De wind blaast de golven in onze boot en onze kleding raakt doordrenkt met water. We drogen in de zon en de warme wind terwijl we ons kamp opslaan.

Shoon vertelt: “ Dit is waar ik ieder jaar kwam met mijn familie, twaalf tenten werden opgeslagen voor alle generaties. De kinderen speelden en hielpen mee, de volwassenen werkten hard door. Wekenlang waren we hier, om de mamoonin te verzamelen en te verwerken. Als voedsel en inkomstenbron voor onze familie.”

Manoomin: Koolhydraten, proteïne, vitamine B6, foliumzuur, magnesium, fosfor, zink, koper, mangaan. Vol van voedingsstoffen. Vrij verkrijgbaar voor wat hard werk. Groeit aan de ondiepe oevers van het water in het traditionele gebied van de Anishinaabe. Tegenwoordig is het zeldzaam dat het nog geoogst wordt. Daarom was Shoon verheugd om drie niet-oorspronkelijke bewoners mee te nemen op zijn boot in de zoektocht naar de planten, zwaar van de korrels.

Na een volle dag oogsten, keren we terug naar Grassy Narrows via de rivieren en meren. De zon scheen, jassen konden uit en Shoon leerde ons de kunst om boven een laag vuur, met behulp van een oude roeispaan de korrels zodanig te roeren zodat de vliesjes loslaten en de draden er af werden geroosterd.

Toen begon de dans. Een met zeil bekleed gat in de grond, Rijstdansschoenen aan de voeten. Al glijdend over de korrels kwamen de vliesjes los.

Gebruikmakend van de wind om de omhulsels weg te blazen, werden de donkerbruine, lange dunne rijstkorrels onthuld.

Daarna is het tijd om te koken en te eten.

Vreugde.

Van het met het land zijn en de wijze te leren waarop de manoomin al eeuwen geoogst wordt.

* Manoomin is de benaming die de Ojibwe gebruiken voor wilde rijst. Hoewel deze plant net als rijst in het water groeit, is het een grassoort die eetbare zaden voortbrengt.


CPT advent logo.png

Kathy Moorhead Thiessen is sinds haar training in 2010 actief voor CPT. Tot 2015 werkte zij voor het team in Koerdistan, sindsdien voegde zij zich bij het IPS-team in Canada. Hoewel zelf afkomsting uit dit gebied, heeft ze veel bijgeleerd van de Anishinaabe waarmee het team op het land aanwezig is.


Vorige
Vorige

Schoolrapport Palestina; onderwijs onder militaire bezetting

Volgende
Volgende

Tweede advent: Het licht van duurzame vrede in Koerdistan